چه Adjuvants معمولا در شوینده مایع استفاده می شود

کمک کننده ها می توانند اثر بازدارندگی سورفکتانت ها را افزایش دهند. مواد افزودنی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند فسفات ها، زئولیت ها، سیلیسیت ها، کربنات ها، عوامل چلات کننده، و ترکیبات آزاد کننده اکسیژن هستند. کمتر مورد استفاده بوراکس، بنتونیت، سیلیس کلوئیدی و مانند آن هستند.

(1)فسفات: فسفات های مورد استفاده در شوینده ها شامل ارتوفسفات ها و فسفات های پلیمری هستند، اما فسفات های اصلی آن ها فسفات های پلیمری به ویژه تری پلی فسفات هستند. فسفات های پلیمری دیگر مانند سدیم pyrophosphate و سدیم هگزامتا فسفات آسان برای جذب رطوبت هستند و نباید به محصولات پودر مخلوط, اما تنها در برخی از فرایندهای خاص استفاده می شود. این فسفات ها می توانند در آب، یوون های سخت فلزی (عمدتاً کلسیم و منیزیم) را چله کنند و آن ها را ترکیبات محلول کنند و در نتیجه آب را نرم کنند. توانایی چلاتاسیونی سون های کلسیم بزرگترین با هگزامتا فسفات است، و توانایی چلاتاسیون تری پلی فسفات سدیم به کلسیم و یونس منیزیم بین این دو است. فسفات همچنین می تواند نمک های کلسیم و منیزیم نامحلول و صابون های کلسیم نامحلول، فسفات ها و غیره باقی مانده در فرایند شستشوی قبلی مخلوط با الیاف را دوباره حل کند و در نتیجه بازدارندگی شوینده را افزایش دهد. این اثر ارتقاء متقابل تمام فسفات های پلیمری، به ویژه تری پلی فسفات ها، بر سورفکتانت ها هم افزایی نامیده می شود. علاوه بر این ، آن را هنوز هم می تواند نامحلول مانند گرد و غبار تحت deflocculation (به عنوان عامل پپتیزاسیون) برای حفظ حالت معلق ، و می تواند مواد روغنی را emulsify.

(2)Zeolite: نوع جدیدی از افزودنی به سرعت در دهه 1970 توسعه یافت تا آلودگی زیست محیطی ناشی از تری فسفات سدیم کاهش یابد. همچنین الک مولکولی نامیده می شود. نام شیمیایی آن آلومینوآلیسیکات سدیم است. زئولیت عملکرد تبادل يونی خوبی دارد، به ويژه زئوليت نوع A ظرفيت مبادله ای بالایی برای يون های کلسيم دارد. زئولیت برای شوینده زئولیت ۴A است. از آنجا که زئولیت در آب نامحلول است، برای جلوگیری از باقی ماندن آن بر روی پارچه، قطر ذرات باید کمتر از ۱۰ میکرومتر باشد که بیش از ۸۵٪ آن باید ≤۴μm باشد. با توجه به توانایی ضعیف زئولیت به یوون های پیچیده منیزیم، نمی تواند به طور کامل جایگزین تری پلی فسفات سدیم برای شوینده های مصنوعی شود. با این حال، محتوای یونس منیزیم در آب در بیشتر مناطق تنها ۱/۳ تا ۱/۵ از مقدار اتس کلسیم است، بنابراین پتانسیل جایگزینی بخشی از تری پلی فسفات سدیم که با یونس کلسیم پیچیده شده است، هنوز هم بسیار زیاد است. علاوه بر این، استفاده ترکیبی از زئولیت و تریپولی فسفات بهتر از اثر استفاده از آن ها به صورت انفرادی است. همچنین استفاده مختلط از تریپولی فسفات سدیم، سدیم نیتریلوتری استات و زئولیت وجود دارد.

(3)Sodium silicate: an important auxiliary agent. معمولا به عنوان شیشه آب شناخته می شود. راه حل آن آلکالوئید پائوهوا نامیده می شود. دارای کارکردهای بافر، بهبود بازدارندگی، بهبود سیالیت دوغاب و پودر، حفاظت از پارچه ها، مقاومت در برابر خوردگی، نرم کردن آب و غیره است.

(۴)کربنات: ۴ نوع کربنات وجود دارد که معمولاً در مواد شوینده استفاده می شود، یعنی کربنات سدیم (خاکستر سودا)، بی کربنات سدیم، اسکوی کربنات سدیم و آلکالی اصلاح شده. کربنات سدیم می تواند قلیاییت را بهبود بخشد، و می تواند بارش کربنات کلسیم (منیزیم) را با یوون های کلسیم و منیزیم در آب تشکیل دهد و در نتیجه آب را نرم کند. بسته به شرایط ساخت، دو وضعیت فیزیکی سنگین و سبک وجود دارد. علاوه بر این که به عنوان یک افزودنی قلیایی ارزان قیمت در شوینده های پودر شده استفاده می شود، کربنات سدیم نیز در محصولات خشک ساخته شده توسط روش های خشک کردن غیر اسپری، به ویژه خاکستر سودای سبک استفاده می شود. مقدار زیادی مواد مایع را بر روی سطح خود جذب خواهد کرد، اما هنوز احساس خشک و خواص جریان آزاد را حفظ می کند. در این حالت علاوه بر اینکه به عنوان کمکی قلیایی استفاده می شود، بیشتر آن ها به عنوان جاذب و خنثی کننده استفاده می شوند. بی کربنات سدیم به شوینده اضافه می شود تا مقدار pH ماده پایین بیاید. عملکرد اسکوی کربنات سدیم (Na2CO3NaHCO3 2H2O) بین خاکستر سودا و بی کربنات سدیم است. قلیایی اصلاح شده مخلوطی از خاکستر سودا و بی کربنات سدیم است که معمولاً در اکمولر، بدون آب کریستال مخلوط می شود، بنابراین هم اسکوی کربنات سدیم و هم قلیایی اصلاح شده توانایی نرم کردن آب، قلیایی متوسط، و خنثی سازی را دارند. از آنجا که در حال حاضر آب کریستال در مولکول sesquicarbonate سدیم وجود دارد، دیگر نمی تواند آب یا مایع را جذب کند، بنابراین اگر جذب آب مورد نیاز باشد، از یک آلکالی اصلاح شده استفاده می شود.

(5) عامل چلات کننده: عملکرد اصلی جلوگیری از رسوب کلسیم،یون منیزیم و فلزات سنگین در آب است. معمولاً به کاربکسیلیک اسید آمینه، هیدروکسی آمینو کاربکسیلیک اسید، هیدروکسی کاربکسیلیک اسید ۳ دسته تقسیم می شوند. گونه های نماینده اسیدهای آمینوکر بوکسیلیک اسید اتیل دی آمینیت تراستیک اسید (EDTA)، نیتریلوتری استیک اسید (NTA)، دی تیلتری آمین پنتاستیک اسید (DTPA)؛ هیدروکسی اتیلن دی آمینتترا استیک اسید (HEDTA) و هیدروکسی اتیل دی آمینتترا استیک اسید (HEDTA) و دی هیدروکسی اتیل گلیسین (DEG)؛ هیدروکسی کاربکسیلیک اسید شامل اسید انگور، اسید سیتریک، اسید تارتاریک، اسید اگزاملیک و غیره است. انواع دیگر عوامل چلات کننده، اسیدهای پلی کربوکسیلیک چرخه ای هستند، مانند تتراکربوکسیلیک اسید پیروملیتیک، بنزوپلی کربوکسیلیک اسید، و تتراهیدروفوران تتراکربوکسیلیک اسید.

(6)ترکیبات آزاد کننده اکسیژن: عمدتا شامل سدیم پربورات و سدیم پرکربنات. در محلول، سدیم پربورات اکسیژن نوپا را با اثر سفید کننده در دمای بالاتر آزاد می کند که برای شستن و سفید شدن الیاف حیوانی، گیاهی و الیاف مصنوعی مناسب است. عمل آن تحت تأثیر pH قرار نمی دهد. دمای سفید کننده سدیم پرکربنات نسبتاً پایین است.