گونه های صابون

صابون دارای طیف گسترده ای از کاربردهای است. این به طور گسترده ای در صنعت نساجی علاوه بر شستن لباس آشنا استفاده می شود. معمولا، اسید های چرب پیشرفته ترین هستند نمک های سدیم، معمولا صابون سخت، که صابون نرم نامیده می شوند و برای شامپو و اصلاح استفاده می شود. نمک آمونیوم آن اغلب به عنوان یک کرم استفاده می شود. با توجه به ترکیب صابون، صابون ساخته شده توسط اسید چرب اشباع شده از قسمت اسید چرب ساخته شده است و برعکس صابون ساخته شده توسط اسید چرب اشباع نشده نرمتر است. عنصر اصلی صابون، نقطه ذوب بالای روغن است. با توجه به طول زنجیره کربن، به طور کلی، زنجیره کربن اسیدهای چرب خیلی کوتاه است، صابون ساخته شده در آب بسیار محلول در آب است و زنجیر کربن بیش از حد طولانی است، بنابراین حلالیت خیلی کم است. بنابراین، فقط C10 ~ C20 اسیدهای چرب نمک پتاسیم یا نمک سدیم برای ساخت صابون مناسب است. در واقع، صابون شامل C16 ~ C18 اسیدهای چرب است.

صابون معمولا حاوی مقدار زیادی آب است. پس از افزودن ادویه ها، رنگ ها و سایر پرکننده ها به محصولات نهایی، انواع صابون به دست می آید.

صابون شستشوی زرد معمولی که معمولا با کرفس مخلوط شده است، به شکل نمک سدیم اضافه می شود. هدف این است که حلالیت و فوم صابون را افزایش دهیم و همچنین به عنوان یک پرکننده ارزان تر است.

صابون لباس سفید سفید با کربنات سدیم و سیلیکات سدیم (با محتوای 12٪)، که حاوی حدود 30 درصد از رطوبت در صابون لباسشویی است، اضافه شده است. اگر صابون لباسشویی سفید خشک و برش داده شود، می توان از صابون برای شستن پارچه های با کیفیت بالا استفاده کرد.

صابون با اضافه کردن مقدار مناسب مخلوط فنل و کرزول (آنتی سپسیس، استریلیزاسیون) یا اسید بوریک به صابون اضافه می شود. صابون نیاز به مواد پیشرفته تر دارد، برای مثال، با استفاده از روغن کره یا نخل و روغن نارگیل مخلوط با روغن نارگیل، ساخته شده از صابون، شکسته، خشک با آب حدود 10 تا 15 درصد، و سپس ادویه جات، رنگ، قالب بندی فشرده به دست آمده است.

صابون مایع پتاسیم معمولا به عنوان شامپو و غیره، معمولا با روغن نارگیل به عنوان مواد اولیه استفاده می شود.

صابون، معمولا به صابون سخت، صابون نرم و صابون سه نوع تقسیم می شود. اگر بعضی از داروها را به صابون اضافه کنید، به یک صابون تبدیل می شود، مانند صابون سولفور، صابون چوب صندل و غیره.

صابون سخت اغلب گفته می شود "صابون بد بو"، آن حاوی قلیایی بالا است، توانایی تخریب و دفع زدایی قوی است، اما همچنین باعث تحریک بیشتر پوست می شود، استفاده مداوم می تواند پوست خشک خشک، خشن، پوست و دیگر پدیده ها. بنابراین، صابون سخت معمولا برای شستشو استفاده می شود اما نه برای حمام کردن.

صابون نرم "صابون" است که ما معمولا از آن استفاده می کنیم. آن دارای قلیائیت پایین و سایش کمتر به پوست است، بنابراین می توان آن را در بیماران عادی و پسوریازیس استفاده کرد. یک اثر شوره سر خوب روی پوست وجود دارد.

صابون های چرب صابون چند چربی، قلیایی ندارند. صابون بچه متعلق به این کلاس است. مناسب برای استفاده از بیماران زن مناسب است.

صابون کاربلیک، صابون گوگردی، صابون قهوهای مایل به زرد، صابون اسید بوریک، صابون لوبیای صابون و صابون Sandalwood نیز برای بیماران پسوریازیس استفاده می شود. اما اگر بیمار به برخی از صابون حساسیت داشته باشد، باید از آن اجتناب کرد.